hani?
hani; ellerin nerede?
gözlerinle ısıtmadın beni yine bu sabah
bu sabah yine boşluğa merhaba dedim
yine umarsızca saldırdım rüyalarıma
soğuk mu soğuk bir günaydın dedi gözlerim
uyanınca kaybolan rüyalarımdaki sana
şimdi heryerdesin ruhumu ısıtan hayallerinle
tutamıyorum tenini
ellerimi gezdiremiyorum saçlarında
ısıtamıyorum tenimi gözbebeklerinde
fakat
tenim zemheri yaşıyor olsa da senden uzaklarda
biliyorum
biliyorum ki varlığın sevda yüklü
sen de zamanlara isyan ediyorsun
sen de takvim yapraklarını hüzünle seyrediyorsun
sen de yanıyorsun benim gibi
ve
sen de ölüyorsun her sabah günaydın dediğinde sabaha

hani?
hani; gözbebeklerinde öleceğim günlere ulaşabilsek
günaydın bile demek istemem o zamanlarda
elvedalar bile mutluluk verir bana biliyor musun?
ellerin ellerimde
ve
gözbebeklerimde o sımsıcak bakışların yaşarken
acı bile duymam sevdiğim
bu dünyadan öbürüne uçarken...

Metin Kaya İLHAN
Faroz
TRABZON