DELİ GÖNLÜM
Deli Gönlüm dünyalara sığmadı,
Yanıyor da ateşi var külü yok! Yağmur gibi yeryüzüne yağmadı, Yağıyor da damlası var seli yok! Günde yedi kere kapı dolaştı Gelip gitti divaneye bulaştı Allah için sevenlere ulaştı, Arıyor da delisi var veli yok! Gönüllerde çiğdem gibi açıyor Yollarına çiçekleri saçıyor Kaderinden köşe bucak kaçıyor, Kaçıyor da dikeni var gülü yok! Gökte ayı gördüm HİLAL gibiydi Ezanı okuyan BİLAL gibiydi Bize dua eden ZÜLAL gibiydi, Konuşur da sözleri var dili yok! Bereket yağardı yağmur çiseli Hasretinle yandı ayrı düşeli Odaları desen mermer döşeli, Renklerinde beyazı var alı yok! Sevdalandım karış karış toprağa Selam verdim dalgalanan bayrağa Rüzgarın önünde düşen yaprağa, Düşüyor da ayağı var eli yok! DOĞANAY’ım gidiyorum hoşça kal Gurbet ele benim için haber sal İstersen arkamdan sen de keman çal, Çalıyor da perdesi var teli yok! Kemal DOĞANAY |
Gönül sesiniz susmasın...
......................... Saygı ve Selamlar...