S e n s i z l i kBir gece yarısı aniden bastırdı sensizlik. Çakan şimşeklerin ardından Yağmur olup düştü gözlerime. Hüzünle karışık yağıyor Giderek kalbime doğru yayılıyordu. Savunmasızdım, Hazırlıksız yakalanmıştım. Ortalık zifiri zindan, Kafam darmadağın. Acımı haykırıyordum Suratına karanlığın. Göğe dikiyordum gözlerimi, Ne yıldızlardan eser vardı Ne de ay bahtiyardı. Arkama bile bakmadan yürüyordum. Karanlığa saplanıyordum giderek Gecenin hasretliğe karışan noktasında. Kimse de koşmuyordu imdadıma. Kimsesizdim, Çaresizdim Acıdan kıvranıyordum. Seni sayıklıyordu Susuzluktan çatlamış dudaklarım. Susuyordum giderek Yalnızlığın girdabında. Hezeyan ediyordum kendi kendime. Suçsuzum diyordum. Kalbimde ki ateş Yayılıyordu her yanıma Can çekişiyordum. Korkuyordum, Kimden? Neden? Sorusuna cevap bulamıyordum. Suçsuzdum, Kalbim tek şahidimdi. Sensizliğe mahkum bir adam. Cezamsa idam. Kopmuştu kıyametim Ruhum çıkmıştı semaya Kesilmişti dünyayla ilişkim Ölümün en zor anındaydım. Sensizlik Ahiretimdi, Kan ter içinde Sorgulanıyordum. Murat Gökçe Karsî 29.01.2016 |
Beğendim.
........................... Saygı ve Selamlar...