Uzun zaman evvel terkettim içten kahkalar atmayı....
Agıtlarımı kendi içime sarkıttığımdan beri
Her salıverdiğimde,
çehreme bodur kalıyor gülümseyişlerim...

İşte bu yüzden
Bir yanım hep eksiktir benim......

Yangından arta kalmış bir coğrafyaya gömdüm çocukluğumu....
Sislerin arasında yitirdim doğru diye bildiğim tüm eģrilerimi....
Ben kör bir ebeydim,
sobelendikçe ateşlere salıverildim...

İşte bu yüzden,
Bir yanım hep kavruktur benim.....

Kimseler bilmesin diye
çok geceler kundaklayıp bağrıma bastım yalnızlığımı...
Ki ben ne zaman bir ele dokunsam,
ihanetten döllenmiş gayrı mesru cümlelerdi istemeden yataklık ettiğim...

İste bu yüzden...
Bir yanım hep hoyrattır benim....

Ve şimdilerde,
Söylenmemiş bir türkü kadar yarım....
Baktığım her yere ateşler salacak kadar
ö f k e l i y i m....