--ŞİİR DEMLEDİM--
Mevsim kara kış hava soğuk mu soğuk
İçimde karda yürümüşlüğün titremesi Tüm kelimeleri doldurdum demliğin içine Birazda bahar kattım ısınsın alabildiğine Soğuktan üşüyen ellerle , şiir demlemeli. . Biraz bahar yeli biraz lodos üflemeli Yer yer yağmur bulutları eritmeli buzları Evet şiir demlemeli ,biraz şiir söylemeli Biraz tarçın serpmeli, şiirin buğusuna Kokusu sarmalı nevbaharın Özgürce havalanmalı kuşlar karlar üstüne Kanatlarında bahar rüzgarları olmalı Uçurtmalar uçmalı damarlarımda Ben şiirimi yudumlarken bir nefeste Şiir olmalı her yanım şiir tütmeli Baharı koklamalıyım ıhlamur kokulu bardaklarda Demlenirken yüreğim soğuk kış akşamlarında Şiir kaynatılır, şiir içilir ,şiir okunur Soğuk mu soğuk bir kış gününde Nevbahar kaynatmak bir şiirin deminde... Ağaç kabukları soymak belkide Kokusunu almak ,dallarda açan kayısı çiçeklerinin Tav almış toprağın çatlamasını görmek içinde Renkleri özlenen baharın kokusunu çekmek içine Her kelimenin fokurdamasında nefes almak Papatya kuruları serpmek üzerine Gelincik tarlasından geçmek çekilen her nefeste Kelebekler dokundu rengarenk parmaklarıma Desenlerini çizdim harflere tek tek Işınladım bardaklara ,demliğin ibriğinden Öyle bir aksam işte şiir koktu her yanım..... Belki kimse beğenmeyecek ama, ben demledim şiiri Selma Çanakçıoğlu |