CANIMIN İÇİYıkılmazdım bir acı söz ile Yandım aşk ateşinde bir köz ile Canım... Canımın içi Güneşin şavkında kurudum Seni sakladım cevizimin içi Geçit vermez kar, boran Kekliklerin mutlu serenadı Bir avcının tüfeğine düşer kanadı Geçit vermez tipi, tufan Bebekler güneşi çağırdı Atlı kızak kara saplandı Bir gebe kadının karnı yarıldı Kardelenin üstüne düştü bebek Bir umut bekliyor gözlerinin içi O an, sılaya hasret gibi Acıyor... Acıyor canımın ta içi Canım... Canımın içi Erguvan kokulu şehrin burçlarından Sana mektuplar saldım almadın mı? Meltem kokulu mavinin tonlarından Sana şiirler okudum duymadın mı? Yağlı kurşunlar geldi karanlık şehirlerden Üzerime yağıyor ok ok, Sanki senin kirpiklerin Doğmamış daha hilalden fecr? Bu ne keder, bu ne cevr? Yanıyor bombalanan şehirler Bu ne ıstırap, bu ne vecd? Çığlıklar yükseliyor, Bulutlarla ağlaşıyor Yosun gözleri aynı sen Altın saçları savruluyor Sevdalı bakıyor sen gibi Ellerim... Zavallı ellerim Sen diye uzanıyor ellerine Buldum... Sana benzeyen çocuğu buldum Kaçmış kirli savaşın içinden Düşmüş anafor sokaklı şehrimin çilesine Şimdi, onun adı küçük dilenci kız O an, Sarılmak istiyorum Sana hasret gibi Uzaklaşan çıplak ayaklarının ardından Yanıyor... Yanıyor canımın ta içi -Fecr: Tan vakti - Cevr: Eziyet - Vecd: Heyecan - Anafor: Girdap, karmaşık |