İki yüzlü.
Yağan her kar bana, seni anlatıyor.
Kar tanecikleri aynı senin gibi, Hepsi bi farklı yağıyor. Şu gözlerim seni dünya gözüyle görüyor, Yarınım için yatırım değilsin, Benim yarınım bi farklı duruyor. Kulaklarım duymuyor seni. Çünkü sesin kısık, Bana ses veren işte orada, yanına çağırıyor. Tenim hissetmiyor seni. Nedendir bilinmez, Tenime renk veren işte orada gülleri okşuyor. Gül demişken, burnumda almıyor kokunu. Parfümün mü bitti, ne oldu, Bana koku veren orada, gülleri kokluyor. Dilimi hiç sorma zaten. Demiştim ya, Dünya gözüyle diye, aynen öyle işte, Senin gibileri ben, senin yüzünün sayısı kadar gördüm, Aman dikkat et yüzün, yüzünün sayısını görmesin. |
Türkmen ağlar elim yetmez naçarım
Başta duran sanki üvey babamız,
Bomba düşer başımıza uçarım
Başkanlığı öne sürer dubamız…
---- 28.01.2006 - İstanbul
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul