Niye üzüldün ki şimdi
neden ağladın 
günbatımı sarısına dönmüş yüzün
tırnak uçların simsiyah
yalnızken hangi düş’ün karanlığını kazıdın
nasıl bir intihar repliği ki bu
kirpik uçlarına kadar şahit bakışlar

’d ü ş’ derdin kalp
kalbinin düşü bendim





Niye türlü hallerden geçiyorsun ki yalınayak
neden dumanlı us’un yine
gözlerinin nemlenmesinin müsebbibi birazda onlar değil miydi?
istiâze etmek varken yüreğime
bir katre sudan yaratılan 
bedenin
teslim olmayı ödül sayıyor azrail’e
istemek insanın iktizası değil miydi?
iste o halde

’a r ş’ derdin kalp,
arşın sahibi bendim




Niye bîçare avuçlarının arasında başın
kendi dilinde ki acının anlamı neydi?
bir nefes mukabilinde isteseydin son nefesimi
hiç düşünür müydüm
gölgemi çok seven güneşi
’iyi insanlar asla kazanamaz’ tezini çürütüp
asardım göklerin zifirine

’s e m â v â t’ derdin kalp,
zînetli yıldızı(n) bendim



niye şiirlerin satır aralarında gezindi ki gözlerin şimdi
hangi cümlenin kapısını çaldın üşüyerek
kim depreştiriyor kim
sesini kıskandırmak için şiirleri
usta sözcüklerin asırlık gözlerime baka baka ittiğini bilirim
uçurumdan harflerini... 

’k i t a p s a t ı c ı s ı’ derdin kalp’
kalem boyunda alıcısı bendim


---------------------------
zєץиєp є¢є єяєи