EarthquakeBenim bir şeyim yok sen boynundaki ölünmüşlüğe iyi bak dedi ve gitti yıllar önce... Rüyada halvet olmuş neslin evlatları büyüdü rüyası bile düşeyazdı artık bazı şeylerin. Ağzındaki ağustos bir dizi depremi tetikledi dünden yarına On yedi gün çocuklar için şiir yazdım On yedi çocuk ağladı On yedi yaşında on yedi bakire on yedi bakire vardı Sonradan fısıldadılar kulağıma on yedisini beklemiyordu artık çocukların azrailleri... Ağzındaki ağustos bir dizi depremi tetikledi On sekiz gün kadınlar için şiir yazdım On sekiz kadın sevdim On sekiz yaşımda on sekiz şiir yazmıştım bir kadına Hiçbir şeye benzemeyen on sekiz dakikada Bir kırmızılığa bozuldu nefsim Telaşla kalktım üstünden dişlerimi ağzında bırakıp gitmem gerekiyordu Ellerini boynuma dolayıp gitmemem konusunda ağladı... Ağzındaki ağustos bir dizi depremi tetikledi Oracıkta tam gülüşünün bitip gamzesinin başladığı yerde toprağa verildi ilk gençliğim Çıkarıp ağzımdaki baklayı seni seviyorum dediğimde evlenmişti çağdaşlarım Geçip gitti ona benzemeye çalışan bir kız çocuğu ellerinde Ellerinde büyümüş çocukları kıskandım peşi sıra Kıskanıp çocuk yapmayı planladım ara sıra... Eşinden ayrılmaya çalışan mahkeme kararıyla dul kaldı saçları Demişlerdi de inanmamıştım Bu kadar çok dayağa rağmen güzel kalışında saklıydı Bu büyük yanılgı İnsan bir kere yanıldı mı keşkelerden bir şehir kurar gırtlağında Saçlarından sürükleyip şehrin orta yerinde On sekiz dakikada on sekiz bıçak yarasında kaldı Gırtlağımda ki ölümlü yanılgı Üçüncü sayfaya düştü adı sanı yaşı ona benzemeye çalışan kız çocuğunun gözyaşı. |
Beğendim ve kutlarım.
Güzel şiirlere doğru.
........................... Saygı ve Selamlar...