Benim
Ola ki yolun düşer…! Hani bin yılın başı
Nemli toprak görürsen ya da ıslanmış taşı Sakın deme kim geldi niye dökmüş gözyaşı Gelen benim… Dünlerde aradım hep sen yaşarken yarını Akşam güneş batarken sabah şafaklarını Kadehlerde kaybolan esrik duygularını Bulan benim… Sen baharı yaşarken gönlümün dağlarını Görmedin zirvesinin yağmurunu karını Eğer bölen var ise tatlı rüyalarını Bölen benim… Ve bir gece gelip te hafif dalmış olursam Yatakta yatıyorsam nefes almış olursam Resimlere sarılmış öyle kalmış olursam Kalan benim… Etrafında görürsen dalsız ağaç! Bir çalı Ya da yolda görürsen kırılmış kuru dalı Serilmişse o yolda ayaklarına halı Olan benim… Hep sana söylemiştim: bilmiyorum kaç kere Eğer bir gün gelirsen tanıştığımız yere Kapılar kilitliyse, kapalıysa pencere Ölen benim… Şair/Yazar: Erdal Koca erdalkoca.com |