Gene Görmedin
Bazen kar olup üstüne yağdım
Bazen güneş olup üstüne doğdum Bazen ova oldum bazen dağ oldum Bir çöl oldum ama gene görmedin * Bazen âlem oldum astın göndere Bazen döndüm altındaki mindere Bazen nehir gibi bazen bir dere Bir göl oldum ama gene görmedin * Bazen saçlarına güller takındın Bazen öyle uzak! Bazen yakındın Bazen diken sanıp benden sakındın Bir dal oldum ama gene görmedin * Bazen fırtınaydım esip kar eden Bazen yokluğunu bile yâr eden Bazen bülbül gibi ahu zar eden Bir dil oldum ama gene görmedin * Bazen aşkım ile besledim seni Bazen çiçek olup süsledim seni Bazen yağmur olup ısladım seni Bir sel oldum ama gene görmedin * Bazen senden kaçtım bazen sana eş Bazen yıldız oldum bazen ay güneş Bazen duman oldum bazen de ateş Bir kül oldum ama gene görmedin * Bazen mabet gibi her gün yokladın Bazen keskin kılıç, bazen paslı kın Koparttın dalımda alıp kokladın Bir gül oldum ama gene görmedin * Bazen meydim kadeh kadeh içtiğin Bazen sevip bazen bıkıp kaçtığın Bazen adım adım gelip geçtiğin Bir yol oldum ama gene görmedin * Bazen mecnun oldum yürüdüm çöle Bazen gözyaşlarım döndü bir göle Kapında bir mahkûm ya da bir köle Bir kul oldum ama gene görmedin * Bazen şu dünyamı kurup bozmaktan Bazen de kendime mezar kazmaktan Her gün sana böyle şiir yazmaktan Bir hal oldum ama gene görmedin * Şair/Yazar: Erdal Koca erdalkoca.com/2015/11/gene-gormedin/ |