Pulsuz Mektuplar Koğuşu 8bakma öyle azat yüzüne yansımasın karanlık gölgeler ve acımasız kesikler güneş mi açmış mehtap mı salınıyor gök meydanda ay dünyanın dünya ayın oynaşında ölenler dudaklarından hayat mı devşiriyor nefes alıp verirken can doluyormuş canlarına sevdiklerinin koynunda kıpırdamıyor tek yaprak bile kış gelmeden donmuş sonbahar ürkütüyor göz bebeklerimi iliklerime işleyen bu umarsızlık ne zaman öldüm azat ne zaman çekildi kanım ne zamandır böyle çırılçıplak böyle mahcup böyle topraksızım tutmasın elini azat yüreğinin ben yanı ört üstümü n’olur ört... olur ya unutursan bu masalı avcunda terleyen topraklardan tanı frezya |