bahtiyarmış
patika yolun nihayetinde
eski mi eski evin önünde kar beyazı tülbentiyle gün görmüş nur yüzlü bir teyze oturmuş ekmek tahtasının başına gözleriyle buyur edip gel hele dedi bereketim sende bugün geç otur yamacıma almış pilli radyosunu yanına ateşin üstüne de koymuş sacı közde mavi çinko çaydanlığı yetecek kadar da çilpisi çalısı minicik tepside üst üste sıcacık yufkalar keçilerinin sütünden az tereyağı kendi eliyle ürettiği çökeleği şükür de tatlı dili gani gönlü imrendim huzuruna haline bir hüzün çökmüş olmalı ki yüzüme gülümsedi ne düşündüğümü bilircesine bahtı yarmış bahtı yarmış tly |
Kutluyorum değerli şairem çok güzel bir şiir okudum güzel yüreğinize sağlık Saygılarımla