Sihir
Sihir
hep duyulurdu ara sıra ve geceleri, ansızın karanlıkları dağıtıp denize yakamozlar saçtığını anımsar gibiyim.. camlardan gizlice görmeye çalışırdık; fazlasını düşünenimiz yoktu,belki çekiniyorduk mavi gözlü bir gece yaratırdı sonra; ay,yakamoz ve mavi yıldızlar sihirli torbasında taşırdı hepsini... ürpertiyle uyanırdık ardından, acılar ülkesinin genç hükümdarı o esmer kadın, tüm acılara inat gecemize mutluluk serpip geldiği gibi ansızın giderdi... bekliyorum belki alıp sihir torbasını yakamozlu bir gecede belki yalnızlığıma hiç dönmemecesine gelir acılar ülkesinden bekliyorum... trabzon, Anıl Atik |
belki alıp sihir torbasını
yakamozlu bir gecede belki yalnızlığıma
hiç dönmemecesine gelir acılar ülkesinden
bekliyorum...
Bekleyişin güzelliğini, içtenliğini, umudunu o denli güzel anlatmışsın ki..Özellikle şiirin bütününde
sade ve bir okadar akıcı bir bütünlük kurmuşsun..Yani oturmuş, yazmış ve bitırmişsin.Şiirin
en yalı ve samimi hâli budur..Sonradan orasını burasını düzeltmeye kalkarsan, ya şekerini fazla
kaçırırsın yada tuzunu..
Eline sağlık arkadaş..