Yanarsa Yansın
Kimsenin alacağı kimsede kalmaz
Ahımın yüzünde tebessüm kalsın Yağmurun kanadında güller ağlamaz Bırakın efkârımı ufuğa kansın Nefislere gizlice tuzak kurulur Göğe bakan göz hazla durulur Uslanmaz Adem masivaya yorulur Bırakın efkârımı derine dalsın Tomarla derdini anlamazlar elbet Çelikten bir orakla vurulur hasret Zulmet arsız ve şehirdir hep zillet Bırakın efkârımı yerinde saysın Gaflet uykusunda yorulunca gençliğin Gurbette boynu bükük sarı gelinciğin Hayret etme cana yürektir incittiğin Bırakın efkârımı yanarsa yansın Adeviyye Metan |