Ruhla görülürdü öğrendiğim aşk.
Gözünde anlatmaz özde yok ise.
Birliğe ermekti ’ben’den sıyrılıp.
Can teslim etmekti o an sonsuza.

Bıkmak yoktu acıdan yarendi yardı.
Bir gönül bir cana içten yanardı.
Makamına giden u kut’lu yolda.
Ölümde olsa ayrılmazlardı.

Gözüm, işte dalarım ağlarım bakıp.
Gülen yüzümdün benim aşkım yarenim.
Beklemek yazılmış yalan dünyada.
Sabır oldu benim tek dayanağım.

İçim geçmiş bir an geldin rüyama.
Adımı söyledin güçlü sesinle.
Kur’an elimdeydi ona sarıldım.
Sev diyordun yine sakın üzülme.

Sonra yağmur yağdı tuttun elimi.
Döndürdün çevire çevire beni.
Gözler birbirine mıhlandı kaldı.
Ayrılık lâfı koca yalandı.

Uyumak istiyorum hep bundan sonra.
Bu alem çok acı senle mutluyum.
Fazla kalmadı vaktim nasılsa geçer.
Ben sonsuza kadar senle doluyum.

T.C.Nigâr Güler.
10.01.2016.