SONUMUZ ÖLÜM
Hayat yüreğimizden vurdu hep bizi.
Biz yaptıkça yıkılıverdi üstümüze her şey. Elde var bezgin üzgün bir can. Hüzün çiçekleri bağrımda açan! ... Irmak olsak çağlasak durgunuz yine. Bıraktık her şeyi ah oluruna. Kırık tekne kürekleri iş görmez. Ne vad eder ömür puslu yarına? ... Kopmuş kanatlarımız turnalar gibi. Özledim çocukluğumun günlerini. Geçtiğim yollar dert dolu yıllar. Bir gün göremedim ben güldüğümü! ... Hep vermek özümden çatlayasıya. Alanlar yüzüme bakmadı bile. Şu kahpe dünyanın rotası bozuk. Geçeri ayrılık yalan ve hile! ... Belâ benim dostum açılmaz gözüm. Adımı bilirler her yanım hüzün. Anamdan doğalı bahtım karalı. Herkese koşsamda kendim yalnızım. ... Gece olduğunda daha bir basar. Dilimde dualar gönülde efkâr! Bir sazım bir kalem birde yaradan! Şu yalan dünyada derdim duyanlar! ... Beklemedim kimseden hiç bir şeyi. Almayı öğrenmiş vermez sevgiyi! Yar dersin can dersin koyup gönlüne. Taş üstünde taş koymaz yıkar haneyi. ... Bir yalan dünya dedimya işte. Huzur yok neş’e yok kaygısı zulüm. Ne kadar yaşarsan yaşa çaresiz. Yakamızda eli sonumuz ölüm. ... Nigâr Güler. 21.09.2016 |