BAŞI SONUMDAN İBARETışıklar sönmüş karanlığın içine sessizlik demir atmış yalnızlığın kentine bir ip kuşanmış koynuna zaman durmuş kementler uzanmış boynuna dün kaldığı öyküden devralmış günü gün ise başladığı hikâyeden bilinmez sayfa birinci satır okumaya başlasam her harf yüreğimi kanatır ASARI |