Çalsam tüm zillerini hanelerin usulca
Kapılarına gül tomurcuk bırakıp gitsem
Öykülerimi okusam beşikteki sabilere gülce
Pazardan dönen ninelerin çantalarına seğirtsem

Sevgi olup yağsam yetim kalbine yağmur
Bir öksüzün oyuncağı olsam, sımsıkı sarsa
Tuvalinde en kahverengi olsam da olur
Bahar’da yeşerecek istidadım varsa

Patlamayan bir bomba olup viranelerde
Tebessüm olsam gül çehrende yorgun yüz
Bir çiğnem lokma olsam açlık kokan hanelerde
Haneler ki acı ve korku etmiş temerküz

Ey siyah bugün neyin varsa yeise dair
Çağır tüm karanlık tonlarını renklerin
Yüzümüz yerdeyse ki bu zillet değildir
Gerekirse üstüne barış yazalım tüm senklerin

Çünkü , kaçış yok, ümit pek, sevda ziyade
Sabır sır,dava kor, gönülde sürur
Bir gençlik ki heyula öfkesinden azade
Yarın artık , her hanede esmeli huzur