HÜZÜN TÜLLERİUsuldan bir mızrap sesi söyler aşkı ağlar gelir, Dolanır bahçede güzel, karaları bağlar gelir. Hüzzamdan dökülen nağme yavaş yavaş çağlar gelir, Akşamlar kalplere hüzün tüllerini sarar gelir. Seher yeli mor dağları kuytularda öper iken, Ayrılık, bağrıma saçmış, gür tırnaklı bin bir diken. Sürmeli göz, lâle dudak, çiğ düşmüş ıslanmış iken, Geceler, yârin adını hece hece alır gelir. Didik didik eder kalbi acılar gözle görülmez, Çözülür keder yumağı, onu kim sarar bilinmez. Bin kere söz verse âşık, sözünde durmaz, gidemez, Kendi gitse gönülcüğü yine yâre döner gelir. Hâlenur Kor |