KOYU KAHVE
Çorak gönüllerde demir parmaklıklar çizilmiş
Çocuk ellerinden göğün ortasına Çöplük efendisi horozlar türeli damlarda Avlu ortasında babadan kalma çocukluk resimleri Nizam bekçisi yapbozlar yamalı süreli idamlarda Şakaklarda anne yadigarı yaşmak,üzerinde simleri Enselerde deniz mavisi bir soluk nefes Bahar bir bıçak kesiği,çırılçıplak okyanus Bulutlar oluk oluk boşalırken köklerinden kevseri Gökyüzü ve Gül Yüzü Kıştan ve aşktan sıyrılmış yine her zamanki serseri Lugatını yitirmiş öküz ve boynuzundaki arz Siz,yorgansız kemik yığınları! Nedir bu samimiyetsiz tarz? Koynunda koyu kahve,boynunda yular Koyudan daha koyu bir sevdaya vurulur kuyular, Kalbinde Yusuf mayası perdeler. Damarlarında yusufçuk mahyası tülbentler |