BİR YETİMİM BENDE....
Düşüyor bakışlar üzerime tek tek
Fısıl fısıl konuşmalar Düşüyor boynum yerlere Usul usul dizlerime Üzerimde savaştan kalan son örtü Kiminin sağı kiminin solu çöküntülü Ayaklarım daysa yokluk ve soğuğun kesikleri Bitmiyor ki yetimin dertleri Bir el bekliyorum işte Bu zemheri de Soğuğa üşümüyorum ben Kim üşümez ki çaresizlikte İnsanlardaki bilmemezlik de Kayboluyorum bende Kiminin gözünde Kimininse geçip gittiği bir köşede Evet yetimim Aç ve susuz İhtiyacım var işte En çok da sevgiye Bir savaş yolcusuyum bende Körden çıktım Ayaza geldim işte Baktım ki ne körlük bitiyor Ne açlık tükeniyor Sığınsam da o karton kutuya Üşürüm ben bu gece de Talihsiz bir kader değil de İnsanlar insanlar çok yalan be anne Çok yalan...özgür ruh.... |
Başarılar dilerim