Gidiyorum bende şimdi
Bıraktım kalemimi
O elimden düşüremediğim defterimi
Valizime koydum belkide seni
Ama gidiyorum artık bilesin

Küsme ne olur bana
İnsan nasıl bıraksın kör kuyudaki beyazını
Belkide kuyuma sızıp
Düşlerime kayan tek beyazım sendin

Kızmıyorum da sana üzülmeyesin arkamdan
Ben doğru yolu seçiyorum beyaz
Hani derdin ya beyaz siyahından,siyah beyazından nasıl kopar diye
Kopmuyorum zaten senden
Defterim ve kalemim sana emanet beyazım

Sakın ama sakın unutma bu kör kuyunu
Arada bir uğra olur mu?
Sıkılırsan sor yağmura beni
Her düşün damlasındaki beni sor ona

Gözünü her kapattığında karanlığa
Gör o beyazın hasretine yenik düşmüş siyahı
Süslü deryan da gizle beni
O dokunmaya kıyamadığın kuyumda sakla gözlerimi beyazım
Bir gün dönerim belki kuyuma

Ah beyaz yine dökeceğim son damlamı da galiba kuyuma
Tükenir mi beyazın siyahta ki son yağmuru
Korkma sen beyaz bir gün yollayacağım son siyahımı da sana
Ve son kez sen dokunacaksın o kör kuyuma
Ardına bakma sen beyaz...

Sana beyaz dedim ya ,sen uzak dur gök kuşağın dan
Görmesinler sakın seni
Görmesinler...
Hadi uğurlar olsun beyazım
Haydi uğurlar olsun

Ha son sözümü unutmadan söyleyeyim
Eğer olur da dönmezsem
Hani şu gitmek istediğin gök vardı ya
Koş ona olur mu beyaz
Bulutlarına sarsın seni ben yokken
Sarsın seni beyazlarına ,tek kalmayasın
Hoşçakal ’HOŞÇA’ kal artık...özgür ruh