dolu dolu bir şiir okuttunuz...

Düşman ve şeytanın iki ortak noktası vardır fitne ve fesat...

ve konu öyle güzel izah edilmiş ki...

Her dem imanlı yürek zındığı daim ezer
Sen sarıl Rab be dik dur, düşman sonunda bezer

tebrik ederim kardeş...

selam ve saygılar...

hangi düşlerden uyandırdılar, hangi düşlerin paramparça
henüz pembe tokasından ayrılamamış top zülüfler kalmış kıyıda


zalim ve zulmün krallığı bir dünya, sen mülteci bile olamayan
çocuk, ahkam kesmek ne de kolay bak, içimiz acımış, hani bilirsin
işte...mış, insan-mış-ız, insanlıktan habersiz, öylece yaşa-mış-ız


insanlıktan yoksun insanlık, duymamak için kulağını, görmemek
için gözünü, hissetmemek için gönlünü kapattı, bütün kapılara
“KAPALI” uyarısı asıldı


ne güzel baharlanır, ne güzel çiçekler açardı kim bilir küçücük yüreğin
kim bilir neler düşlerdin, su insanı her zaman soğutmuyormuş küçük kız
pembe tokasına sıkı-sıkıya sarılmış bir top zülüf gördüğümde anladım


telafisi yok bu zulmün küçük kız yok, sözüm yok...hangi güzel söz
getirir ki seni geriye, hangi dua, hangi dilek, hangi temenni
gülüşün denize battı, deniz utancından ellerini yüzüne kapattı da
bir biz, bir insanlık utanmadı.

elbet bir gün mazlumun ahı birilerinden çıkacak, tedbir ve tevekkül.
keşke sorumlu kim bilebilseydik Murat şairim, sebebi ne olursa olsun
çocuklar ölüyorsa insanlık ölmüş demektir...

Şüphesiz İlahi Adalet Tecelli Edecektir...

Duygulu ve duyarlı kardeşimi gönülden kutlarım...