Bir kadın içimdeki tüm şiirleri öldürdü
Uzun süre direndim o kareleri izlememeye
Çünkü biliyordum içimdeki tüm şiirlerin öleceğini Ahh annelik kutsal meleklerin emanet hırkası dır Kimi yüreğindeki ışıltısından parıldar Kiminin hırkasını güveler yemiş gibi yoksun ahlaktan Kolu bacağı kırılan çocuk hıçkırıkları yüreğime konakladı İşte bu yüzden kolum kanadım kırıldı uçamadım Saramadım yaralı yürekleri İçime aktım kendimi gömdüm Utandım Utandın Acıdım Acıdın Sen de ben de o çocuklar gibi anne şefkatine sarılmak istedik Ben istedim Eminim sizlerde benim gibi istediniz Ve şimdi ağlıyorum Sizlerde Biraz buruk biraz ürkek çocuklar gibi Mahmudiye Düzkaya |
manası derin buruk bir şiirdi tebrik ederim