YOLUMA BENİM
Gözü kara hasım, oldun barkıma
Sarılıp da girme, koluma benim Görünmez yüzünle doldun arkıma El sürüp ilişme soluma benim Yokluğunla suskun, ıssız diyarım Aldın seni benden, bıraktın yarım Beni dinlemeyen, hercai yârim Karışma boşuma, doluma benim Hasretin çıtası zirveyi buldu Bekleyen umudum, saçını yoldu İçimde onlarca, lalezar soldu Güneş olup doğma, gülüme benim Ömrün ikliminde bitirdin şevki Acıya bezendi sızlar her mevki Sırra kadem bastı yaşamın zevki Kota koyup durma, dilime benim Yarınlara kettin huzura diken Sendendir yüreğe dolup biriken Kabarttın yekûnu derdim bir iken Bundan sonra çıkma, yoluma benim Karartın hisleri bağlattın kurum Kolay lokma değil, aşılmaz surum Gayri bildiğimi, söyler okurum Boşuna boy verme, selime benim IŞIK geçmez sözüm doğruma kanmaz Dünya küle dönse, bir çöpü yanmaz “Hey Allahtan korkmaz kuldan utanmaz” Yeter artık binme dalıma benim Azimet IŞIK 24.12.2015 ŞİLE İSTANBUL |
Beğenerek kutlarım...
................................. Saygı ve Selamlar...