Deniz ve Çocuk
Hatırla ey deniz!
Dalgalarının sahile vurduğunu Kıyında çocuk cıvıltılarının dolaştığını Kumdan ev yaparlardı çoğu zaman Sana inat. Hani bir evin yoktu ya, ya da bir kedin Neleri içine aldı da bu yürek Dalgalarına karşı çekemedi kürek Yavaş yavaş kesiyorsun nefesimi Maviliğimi alıyorsun sessizce Kaldırımın yoktu soğukta olsa baş koyacak Denizin ortasında ağladı bir çocuk Denizin ortasında ağladı bir yürek Deniz duymadı. Gök duymadı. Balıklar duymadı. Bir yürek, bir de çocuk … Aşkı senden öğrendim bir ikindi vakti Usulca alırsın yâri koynuna belki Sallarsın kucağında bir çocuk emzirir gibi Gün akşama döner Vakit hüzün saati Bir çığlık kopar Bilinmez kimdir sahibi Deniz kızıllaşır girer renkten renge sanki Ve bir çocuk düşer sandaldan Gök mü deniz mi rengi mavi M . Ö. /2007 kahramanmaraş |
Maviliğimi alıyorsun sessizce
Kaldırımın yoktu soğukta olsa baş koyacak
Denizin ortasında ağladı bir çocuk"
çiğdem hanım o kadar ustaca kulanıyorsunuz kaleminizi ilerde dahada güçlü kaleme sahıp olacaksınız buna inanıyorum sakın yanlıs anlamayın dizeleriniz mukemmel otesı ama gün geçtikçe dahada güzel dizelerle buluşuyoruz sayenızde ...
kutlarım .... örnek alınacak insanlardansınız
her dem kendinizi geliştirmeye yönellik adım atıyor ve başarıyorsunuz
....başarılarınızın devamını dilerim
....sevgilerle...