Bütün zamanların vebasıdır aşk
Hep unuttum der insan kendi kendine,
Teselliden başka bir şey değilmiş Kendi kendine söylediği sözler Bitti işte,kurtuldum,hayır düşünmüyorum artık gibi,gibi söylemler Nefret ediyor demek, Külliyen yalan Oysa tüm çağların vebasıdır aşk,unutulan Tedavisi olmayan tek hastalık Hiç hesapta olmayan bir anda çıkıverir karşına Ummadığın anda tetikler bir şey,bir an Muhallebicideki,bir kızın arsız kahkahaları Bir adamın sert bakışı Bir çiftin el ele tutuşu Ruhtımda beklerken ılık rüzgarın yüzünü okşayan meltem kokan yeli İşte o an Akar zihninde kalın surlarla izole ettiğin anılar Ve kalbine doğru usul,usul çağlar Gönül şelalelesinin zirvesine vardığında Isırır bütün kırcal damarlarını sinsi,sinsi Yavaş,yavaş seni acıların orta yerine mıhlar İnce,ince kıyar,doğrar parçalanırsın Ondan sonra kapanırsın yüzü çarşaflı bütün karanlıklara Dünyadaki bütün savaşları gönül çoğrafyanda His edersin, Dövülürsün içten içe,top yemiş gibi Ezilirsin aynalara baktığında süretine Üzerinden tank geçmiş gibi Alınırsın kendi,kendine Darılırsın bütün zamana Mevsimleri hep kış bilirsin Zaman’ı hep gece Uyursun uyanmak istemezsin Uyanırsın uyumaya korkarsın Biliyorsun uyuduğunda kıymetler kopacak rüyalarında Biliyorsun uyuduğunda Karabasanlar gırtlaklar seni,sürekli Çıldırır aklından olursun Sonra Meczup olur aklın divane ve deli Senden alıp alemlere salar seni Düşlerini Kerem eyler Fikirlerini Mecnun Yanarsın yandığını his etmezsin Lakin yandığınıda bileceksin Ararsın bulamasın Aramaktanda asla vaz geçemeyeceksin M.kılıçel |