HOŞÇA KAL BEN
Soğuk bir meze ayrılığa açılan sofra düzeni,
Ve kapılar hiç açılamayacak kadar sağır zil girişleri. Gidişler ama gözler hep kapalı, Oynanan oyunların ce-e çığlığı ben. “Memnun olmadım!” Kara yas ilan ediyorum, şişelere yazıyorum, Hiçlik dolu sizlere armağan etmiyorum. Hediyeler ve cezalar da benim, iyiyim böyle. Begonyam da soldu, taksim tablomun pili de bitti! Her şey tükeniyor da yalnızlık baki kalıyor, Onu da sevmeye başladım artıklar çöp kutusunda. Kalanlar bana dönük, bana dair, sırtlan gülüşlü duvarlarım var. Hak edene, etmeyene, Ağlıyorum güçlü duruşuma ve varoluşuma… Olmayışınıza kadeh kaldırıyorum. Hoşça kal ben / Aslı KÜÇÜKYAVUZ |