GÖZYAŞLARIMIN BUHARIÖzleminle geçti sensiz zamanlar Hüsrana döndü geceler Duygular boyun büktü Ümitler hazan döktü Sensiz gecede şafak söktü Döküldü yüzüme gözyaşlarımın buharı Hayatım yazdıklarım satır satır Kül oldu gözlerinde Seni sensiz yaşarım gecelerimde Kelimeler düğüm oldu dizelerimde Hayallerim seninle yandı Şafak söktü bugünde sensizlikte Döküldü yüzüme gözyaşlarımın buharı Düşümden gitmez verdiğin sözler Uzaksın gülmüyor yüzler Geçiyor seneler gidiyor güzler Gönül e doluyor bitmiyor hüzünler Döküldü yüzüme gözyaşlarımın buharı İsyan etmem artık kadere Ağlarım gülerim kime ne Düşerim yollara kıblem kalbine Buraya kadarmış derim gönlüme Döküldü yüzüme gözyaşlarımın buharı Sanki düştü bahar yaprakları Sensizliğin köşe başındayım Avuçlarımda kırık dökük yalnızlığım Avuntusuz yollarda yürüyorum Senli sensizlikte Döküldü yüzüme gözyaşlarımın buharı Yüreğim çoktan iflas etmiş Mutsuzluğum intihar Bu saatten sonra hayat bana ne yazar Bir kürek mezarımı kazdıkça kazar Hayata havlu attım Döküldü yüzüme gözyaşlarımın buharı SERAP EVREN |
şafakların sökmesi gözyaşların tuzuyla karışır değilmi bitanem
hayaller adı üstünde hayal meleğim işte istediğimiz gibi şekillendirdiğimi hayallerimiz
canım arkadaşım güzel yüreğinden öpüyorum seni