Yok olan umutlardasın yine...
Kaçışların bana değil aslında,,
HAYATA.
Gülüşlerinde öyle sahte sanki,
Alay eder gibi...
Şimdiki insanları andırıyor,
Yoksa ben mi yanılıyorum.
Ne oldu sana ?
Hani sen farklıydın!
Yaşama sarılırdın sıkıca.
Tıpkı beni sevdiğin gibi önceleri...
Bana sarılır gibi önceleri.
Yıkılmış duvarlarını onarabilsem
Kesilen suyunla yıkanabilsem
Pınarlarına oluk oluk,
Yaş olabilsem !
Kimbilir yarını gelmeyecek bu günün,
Belkide hiç bu günü yoktu
Olmamıştı kimbilir.
Şimdi ise farklı bir kişilikle karşı karşıyayım.
Sürekli gelip gitmelerdeyim.
Kararsızlığımla verdiğim yüreğimde ki bu savaşta,
Yeni keşiflere yönelttin beni.
Sana bakışlarımı hep ertelemiştim.
Şimdi korkuyorum geçmişi yeniden yaşamak adına...
Sana bir gün gelmek için gelmedim;
Seni / içimde büyütmeye geldim.
Farklıydın sen, masumdu, duruydu gözlerin.
Yalın ve sadeydi yüreğin.
Süslü ve kafiyeli cümlelerin ardında değil,
Yüreğinin yalın satırlarında sevdim seni.
Ben senin imkansızlığıma rağmen, hasretimin güzelliğinde sevdim
Şimdi sen bembeyaz sayfalarımın arasında, kırmızı bir gülsün.
Yüzünün aydınlığına uzanıp, yarınlarıma umutla bakıyorum.
İhanetten kalan yaralarımı, senin sevdanla sarmak için sevmedim seni.
Ben seni /yüreğinin güzelliğinde sevdim.
Gözyaşlarını yağmurum, gülüşlerini kaybettiğim umudum kabul ediyorum.
Ben imkansızlığımda, baharları andıran yüreğini sevdim.
Ellerinin varlığınının, sıcaklığında ısındı yüreğim.
Gökyüzünde ki en güzel yıldızları gözlerinin pırıltısında gördüm.
Seni sevmeyi sevginle öğrendim.
Sana duyduklarım bir heves değildi..
Günahlarına bedenimi ateşlere serecek kadar sevdim seni.
Kuru bir laftan öte değildi seni seviyorum demek.
Ben senin bedenini değil,
Yüreğimde ki kor yangınlara koşacağım günahlarını sevdim.
Ben seni/ sen olduğun için sevdim.
Kavuşmalarımızı neden hep erteledim.
Biliyormusun ?
Köz etmek için, sevdama...
Hasretleri ekledim.
Kavuşsak belki içimizdeki büyük sevdamız ölecekti.
Ben, hasretin çilesinden umudu sağıp,
İmkansızlığın içindeki güzelliklere sarıldım.
Sonsuzla, sevdamın yorulmuş sabahlarında...
Ben seni yağmurlarla dans edişine uyandım.
Karanlığı giyinmiş gecenin gölgelerinde ,
Bakışlarında ki, masumluğuna uzandım.
Ben sana bir günlük gelmek için gelmedim.
Ben senin ateşinde közlenmeyi,
Ben seni yorgun akşamların çiğ tanesi düşmüş sabahında seni özlemeyi,
Sevgi limanında, seni beklemeyi ...
Seni ve gözlerini / hayal etmeyi sevdim.
Gözyaşlarının masum ıslaklığında yağmur diye sevdim seni.
Göğsümün kuru topraklarına yağmurunu sindirip,
Çisil yağışlarında, ıslaklığını sevdim.
Hayallerimde olmanın güzelliğini...
Saçlarının rüzgarlarla inatlaşmasını,
Hayata sımsıkı sarılıp, acıyla savaşını sevdim.

Şunu da bilki ;
İhanet görmüş yüreğimi iyileştirmek için sevmedim seni.
Seni, yüreğim diye sevdim.
Başkasını senin sevginde unutmak için değil; seni /sen olduğun için seviyorum.
Ve sevmeye de devam edeceğim.




şair:ADALET PELİT

17.MART.2008