İNANMA ÇOCUK
Gökte kambur misali ağır betonlar
Kuşlara, güneşe, maviye yakın Ruhuna uzak bedenler Ölümle süslü bir parça yalnızlık gibi Kulağı sura dayanmış Lakin Münker’ in sedasına sağır Robot bakışlı gözleri Kablo kablo damarlarıyla, insan Duyar mı lal kalbinin iniltisini Yoktan var olanı, Unutmadan hatırlar mı sahi İnanma çocuk, Demir kalıplardan uzak tut hayallerini Bırak biçimsiz kalsınlar Umut teselliden ibaret Gözlerin oyulmadan arşa daya sırtını, Tenini okşasın çürümüş aydınlık Yakındır Yaş toprakla tutuşacak ebediyet Medeniyetin ensesine üflenecek külleri Maviler siyaha esir düşecek Karanlığa karışıp çekip gidecekler. 18.12.2015 |
Yoktan var olanı,
Unutmadan hatırlar mı sahi
İnanma çocuk,
Demir kalıplardan uzak tut hayallerini
ÖZLEM HOCAM TEBRİKLER
GÜZEL BİR ŞİİR