NEFES
Nefes almayı bile unutturdular bize
İttiler yolsuzluğun kucağına Bedenimize fazla geldi ruhumuz Aldılar, itiraz etmedik Aklımızı yüreğimizden ayırdılar sinsice Dikişlediler bezgin dudaklarımızı Süzülmez oldu gözyaşlarımız şakaklarımızdan Gösterişe kul tayin edildi hayallerimiz Karanlıkta belirdi acının gölgesi Yılanların haberi olmadan Zehir karıştı kanı kurumuş damarlarımıza Bombalar sessizce patladı Silahlar görünmez kurşunlar attı Çıplak ayaklar cam parçalarına meydan okudu Sustuk ve izledik Nefes alan olmadı ... |