Bir gül
Bir gül,
Bazen sadece bir gül, Viran olduğunda bağ-bahçe, Kapılıp derin endişeye, Feryat ederken bülbül; Sahip çıkıp onuruna, Her sabah yine de açar, Sanki der ki “Ey bülbül” Bağın, bahçenin sahibi var, O ki, mazluma yar, Davran, yaralarını sar. Sen, sen gibi ol, Bırak ağlamayı, Bir gül. Gül ki, Kaderimiz olmasın zül. |