Burası dünya
Ağlarsın!
Gözlerin değerken aydınlığa Sonra Bir sıcacık sinede diner sesin Ve ‘’hoş geldin’’ derler ezan okunurken kulağına Yürürsün Düşe kalka hayat denen yolda Alışmaya çalışırsın Güneş yağsa yere düşmeyecek kalabalıkta Gözlerin gözlerde huzuru arar İşte burası! Ayrık otlarının sevgi tomurcuklarını boğduğu dünya Dallar çiçek açardı Ağaçlar meyveliydi buralarda Helal lokmanın hazzında şükrederdik bu günden yarına Eskiden kaşlar çatık durmazdı gözlerin üstünde Tebessüm geceyi gün yapardı gönle düşen bakışlarda Kuş sütü olmazdı sofralarımızda Lâkin kuş tüyüne dönerdi taş yastıklarımız deliksiz uykularda Sevgi denen bir duygu damlardı gönüllere Adı konmazdı sinedeki ateşin Şimdi; Günahsız kaldırımlar günahkâr edilmekte cenabet bedenlerle İşte burası dünya! Ahmet MORAN |
Saygılar efendim.