Ben sende hayat buldum
Bir tohum ektim kendi yüreğimde
Bir gün belkide yeşerecek ümidi ile Zamanla bu ümit yok oldu var oldu Olmaz o iş dediğim oldu O tohum zamanla yeşerdi Yüreğime yıllarca saramadığım yaralarıma derman oldu Nasrlaşmaya yüz tutmuş kalbim Paslanmaya yüz tutmuş kalemim seninle hayat buldu yeniden Varsın insanlar aşk yok desin Varsın imkânsızlıklar dağlar olsun yollar olsun Ben sende hayat buldum. En büyük zinetim gönlümün tek sahibi Türkmenoğlu senden başkasını bilmez oldu |