0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1059
Okunma
Bir tohum ektim kendi yüreğimde
Bir gün belkide yeşerecek ümidi ile
Zamanla bu ümit yok oldu var oldu
Olmaz o iş dediğim oldu
O tohum zamanla yeşerdi
Yüreğime yıllarca saramadığım yaralarıma derman oldu
Nasrlaşmaya yüz tutmuş kalbim
Paslanmaya yüz tutmuş kalemim seninle hayat buldu yeniden
Varsın insanlar aşk yok desin
Varsın imkânsızlıklar dağlar olsun yollar olsun
Ben sende hayat buldum.
En büyük zinetim gönlümün tek sahibi
Türkmenoğlu senden başkasını bilmez oldu
