Açma yaraları dert derdi yutar
Çile çekmek ile küçülmez gardaş
Yollar karaçalı yürüsem batar
Mevla’m ayak vermiş uçulmaz gardaş

Sevmekten kaçandan aşktan cayandan
Geçilir canandan, geçilir candan
Mutluluk ondandır cefa da ondan
Varsa kaderinde kaçılmaz gardaş

Gönül bağladığın yakın değilse
Dalından tuttuğun kökün değilse
Hakkın emrettiği yükün değilse
Yıkılır köprüler geçilmez gardaş

Mecburi yolcuyum beşeri akıl
Hayat bir imtihan bu dünya okul
Sıfatımız insan adımızsa kul
Şekille insanlık seçilmez gardaş

Üstü açık bir han, gelip durduğum
Bir varmış bir yokmuş, bakıp gördüğüm
Kördüğüme döndü aşksız ördüğüm
Bir ucundan çeksem açılmaz gardaş

Gün döndükçe döner cemali bozar
Senide beni de bekler bir mezar
Bilal in cismi de çürüyüp tozar
Adamlık mülk ile ölçülmez gardaş... Bilal KARAMAN