garda veda
kaçırdığın şeyler var
yaşarken, ölümsüz hayallerinin son gününde sen son anlarındasın. eski bir dost. eski bir sevgili. mahallenin bakkalı. köşesinden utandığın bir parça çocukluğunla. sen. korkuyorsun. geriye çeviremeyeceğin gülleri yel değirmenlerinin. soluk sonbahar ortasında sarı çayırların yarım kalan besteler. önünde piyanon. sessiz, olmayan ve unutulan notalarıyla. veda ederken. hıçkırıksız bir çıkışı aramayan titrek gözlerin kenarında, ayrılıkmış meğer yazımız. canımız sağolsun. hayat işte böyle. dönüşü olmayan bir yol gibi, bazen çıkmazlarda ararsın o eski işlek caddeleri. göğe konup milyarlarca yıl ötelerden, bir yıldız kırpsa gözlerini sende beni hatırlar mısın? 13.12.2015 |
İnsanî vicdanın hazin ve kendisine gizlenmiş sarkacı; devinimi ya da diyalektiği...
Merhametin içine serpiştirilmiş isyan ateşi gibi, kendine isyanıdır insanî vicdanın.. Kendisini bizzat kendisiyle inkârı..İşte bu inkârın ve bu isyan ateşinden süzülen merhametin izleri var şiirin satırlaraında..Şair umursayandır her şeyi ve herkesi.. İşte buradan hareketle şairin hissiyatına dokunmak istedim; her şeyi ve herkesi umursayan artık hiç bir şeyi ve hiç kimseyi umursamaz bir eda içindedir; kendinden başlar terk etmeye...
Şair tabularından hareketle terk etmiş kendisini...//
Garlar vehametlidir..
Selam şiire..