Seni üşüyorum,sana sımsıkı sarılmak için
Şimdi sana hangi şiirden
hangi iklimden veya hangi keşkemden yaklaşayım söylesene, yüzünü görse gözüm kızarır dilim bağlanır konuşmak değil ölmek bile anlamını sonlandırır.. Gurbete yeni ayrılıklarla sağlamlık kazanıyorum Şiiri yazıyorum sana sen benim mürekkebim sen beni hislerim fecrim sen gözlerim sen Yaşamın düşlerini yaşamının ön sözüne karalıyorum seni görmek için binlerce vuslatın yemini binlerce hasretin özlemine savruluyorum Düşlerimden çoğalan sabahın ayazına dem vuruyor rüzgar matemine naralar atıyor gül güzeli kırılan ceplerimle ellerime dokunuyor zaman ölüyorum Seni üşüyorum,sana sımsıkı sarılmak için! Yağmura biraz hasret biraz üzüntü birikimi bırakıyorum Yanağımdan düşüyor vuslat kırpıp kirpiklerimi seni düşürüyorum kağıda en çok sana yazdığım için en çok seni siliyorum umutlarımdan Şiir oluyor kent bir kez daha ve sonra bir kez daha aradan yıllar geçiyor bir matem acıma vuruyor kavruluyorum yokluğuna korkaklığın hüzzamına kırılıyor sevgi ah gül güzeli bir parça gelseydin bana parçalanmış cesedim tamamlanırdı varlığına Benim eksik nefesim senle aldığım nefesleri sensiz veremiyorum.. Önüme çıkan başka bir mevsim sanıyor beni oysa ben yağmurdan başka hiçbir şeyim, ve şiirlerim mabedim. nefesim eksik yanım hecelerin ah gül güzeli seni üşüyorum,sana sımsıkı sarılmak için |