AĞLAMA ANNE
(Gördüklerinizi mülteci bir çocuğun ağzından dökülüyormuş gibi okursanız şiirin duygusunu daha iyi hissedebilirsiniz.)
Ağlama anne, Babam bizi karşılar Sırat’ta. Hep birlikte uyuruz, Üzerimize toprak örterler Belki bir ağaç filizlenir beşiğimizin üstünde. Kuşları da duyarız, Bizde onlarla uçarız. Balık gibi yüzemiyoruz deniz de, İnsan gibi de yaşanmıyor ki elin memleketinde! Cennette hep birlikte kul oluruz Allah’a Onlar taparken paraya! Anne ağlama, Kardeşim duyacak. Gözyaşına dayanamaz bilirsin. O da soracak o da ağlayacak, Bu gidişle gülmeyi unutacak. Gel sarıl bana, Buz gibi bir sokak ortasında, Kadın başına darılma savaşa. Beraber ölelim anne. Acıkırsa kardeşim doyuramam, Bağırsam da kimseye duyuramam! Anne ağlama Gel beraber ölelim. |
Ben vatanımda can vermeyi yeğlerdim...
Tebrik ederim,
Selam ve sevgilerimle...
ŞİİRLERİN ŞAİRİ tarafından 12/11/2015 6:56:01 PM zamanında düzenlenmiştir.