Ben ve rüzgâr
Rüzgar ve sonbahar
Bilseydim her düşen yaprağın adını
Hak verirdim rüzgara
Ağlamazdım
Bir sonbahar sabahı
Ama ne çare ki
Gözyaşlarım nil misali
Akar gözlerimden gönlüme
Bir sonbahar misali
Solgun ve hüzünlüyüm
Gönlüm alışmış yaş kalmaya
Yağmurlara örnek olmaya
Güneşi ararken
Yanımda seni bulmaya
Öyle bir güneş misali
Işık tut tüm karanlığıma
Bir son ver şu güzün yağmuruna
Aşkın yokluğunda
Sularda kalıyorum
Yağmurun altında
Hiçte ihtiyacım yok sanarken
Senle güneşi doğuruyorum
Öyle güneşin yokluğunda
Yağmurda
Yağmurun yokluğunda
Güneşte buluyorum huzuru
Ama bir dönüo gelsen de
Senle ıslansak o huzurlu yağmurda
Senle ısınsak o huzurlu güneşte
En son bir dostun yokluğunda
Böyle üşümüştüm
Şimdi yeni bir dost buldum
Yağmurlarıma şemsiye olacak
Dertlerime derman
Öyle bir dost tanıyorum ki
O varken yanımda
Tüm hüzünler hüzünsüz
Tüm sevgisizler sevgili
Öyle bir dost tanıyorum işte
Ben sevmeyi
Küçük kardeşimden öğrenecektim
Kardeşim olmayınca
Ben de seni seçtim
Bir mum ışığında
Oturup seni seyrettim
Kimi zaman geldi
O gözyaşlarımı
Zor tutar oldu kirpiklerim
Böyle bir şeydi işte seni sevmek
Senleyken ağzım kulaklarımda güler
Yokluğunda ise gözlerim dolu dolu ağlarım
Gülmeyi de sen öğrettin bana
Ağlamayı da
Birken bin
Binken bir oldum
Bir dürüm vr bir şiir ile
Tüm dünyam oldun
Ağlarken de gülerken de
Ben srnin hep arkandayım
Bu şiirin her mısrası ve her kelimesi değil
Her noktası ve virgülünü
Tüm duygularımı yükleyip
Hissederek yazıyorum
Belki okur da
Ne hissettiğimi anlarsın diye
Anlıyorsan ne ala
Benim kelimelerimi
Sene srl olup akıyor
Ve bu işi yürütüyor... Moses feat Elif