Gü(n)eşim ol çocuk Kalayım
Kendimden ummazdım
bunu. Duvarlar örmüştüm oysa, Kolay yıkılmazdı kalelerim. Gecen aydın olsun ey sevgili. iyi seyirler.... kaldır gözlerini usulca bak; karanlığın en orta yerinde göğe... Belki bir yıldız zerresindedir kalbim . Kimbilir hiç yoktan göz kırpar yanlızlığına. Ben: çıkartıp dehlizlerden avcuna koymuşum yüreğimi. Şimdi; yok hükmündedir, senin fet ettiğin yerlerde. İster al kamulaştır, İster sallıver. Ama yinede; Hiç gitme benden uzağa. Güneşim ol Isıt Yüreğimin çocuk yanlarını Büyü/meyelim Oyunlar oynayalım Hep... Gitme Benden Uzağa Güneşim ol Çocuk Kalayım Hep |