Ey Dünya
Ey ebed,
Ey fani, Ey dünya, Aşk ile rab dedin sen güya Yaşamı ebedi mi sandın Ne aşk bıraktın ne rab dünya Şimdilerde... Varliğin yokluğundan yoksun Haramdan ibaret toz bulutsun Esinsin hele gül rüzgar Varliğin varliğini bulursun. Son demlerde... İkimiz de yaşlandık Baş gösterdi bizde unutkanlık Hatıralarımız darma dağınık Öyleki ikimizde kocadık Ey ebed, Ey fani, Ey dünya. Bak şimdi hatırladım Yörüngende vardı senin karanlık Yoktu ki temelinde aydınlık Asma öyle çehreni Belki hatıralarımız darma dağınık Ama biz daha bunamadık Kaldir çehreni günahkar dostum Güneş değilmiydi Yörüngende karanlığına aydınlık E.Vuruş |