Baktığım yerde yok, hiç aydınlık
Gören gözlerime her yer karanlık
Alişkinim bedbah ömrümün kahırlı akşamlarina
Gören gözlerimin görmezlikten geldiği aydınlığa

Doğduğum gün başlamiş çilem
Geldim dünyaya ağlamişim elem
Yoksa ben çileyi, kederi nerden bilem

Düşmüşüm bir zalımın dilene,
Koydu gitti beni yılların eline,
Acırmı sanırsın acınası halime,
Yılların çaldığı alın yazım,
Koyar mı sanırsın seni benden geriye...

Bir ömrü yedim bitirdim,
Ne kaldı ki ömürden geriye...
Düşünmekten aklımı yitirdim
Alın yazım bu benim
Sahi ne kaldı ondan geriye..

Artik ömrümün son demleri
Ölümüm onsuz firari
Zaman artık ağır aksak
Bu aşkımın sana son sözleri

İhanet furyasında, duygularım sen yaşında,
Ömür bu elbet son bulur musalla taşında,
Şimdi senden uzaklarda gözlerim karanlikta
Aydinlik ararken buldum kendimi sokaklarda
Aklim firarda, Hayalin var hep aklimda
Ben kacarim o bulur beni cikmaz sokaklarda

Yaziliydi aslında herşey
Sen, ben ve ayrılık
Başlarken düşmüştü dalından yaprak
Başlarken ağlamişti masum görenen kader
Ateşle oynayan sen ve ben
Aldanmiştik güneşin cilvesine
Kordu oysaki düşen, aşkın sillesine
Üzülme sevdiğim, gökyüzü karanlık diye
Karanlık artık içimizde