Işıldayan yalnızlığın fenerine yansıyan tüm evrenler yalnız kalınca beni anımsaBir kız çiz yere düşen çiğ damlasına suya hasret Elleri kurak yalancı düşlerimin Göğe hasret bulutlar gibi rüzgarda savrulan Çiçekli pazen eskimiş öykülerim uykuda Kız fadik nerede kaldı beyaz atlı prensin Doluya koysan süt süzeğinden taşan Boşa koysan boşalan umutların çiğdem Akşam üstü açan mor çiçekler gibi gizemli Işıldayan yalnızlığın fenerine yansıyan tüm evrenler yalnız kalınca beni anımsa O yüzden yalnızlığımın şifrelerini gönlüne gönderdim Işıl ışıl öfke ışıl ışıl lav Kız fadik nerede kaldı beyaz atlı prensin Eskimiş öykülerde unutulan yalnız bir şiirim şimdi Mahmudiye Düzkaya |
Gönlüne, kalemine, ömrüne sağlık.
Yürekten Kutluyorum beğeniyle tüm yürekten...
............................. Saygı ve Selamlar...