Günah Çıkarma Seansı
Bir insanı üzen yine bir insan
Ağlama meleği Hiç bu kadar çok ağlamamıştı Ben bu gün Dünya dan Bedduaların açtığı yaralardan Koşarak kaçtım Alkolün gözyaşlarıyla temizledim dudaklarımı Sigaramın dumanıyla soludum Kendimi affetmek için Unutulan bahçelerin solmuş çiçeklerini gömdüm ruhuma Bilinçaltımın derinliklerinde çürümüş onca günahın kokusuyla delirdim Bilirdim Her suçun cezası Kendi ruhunun intiharıdır Şimdi yaşıyorum ama Herkesin okumaya çekindiği Küf tutmuş şiirlerin arasında Geriye dönemem Dönsem içimdekileri Ölmeden anlatamam |