Mavi Bir Gün
Göğü ikiye böldüm
Bir tarafta güneş bir tarafta dolunay İki satır arasında her şey yerli yerinde Çok isteselerde Kara bulutlara yer yok Dünden hatırladığım yağmur sesi Hoş bir seda yüreğimde Hayat yeniden bir telaş içinde İlginçtir Aralık ayında mavi bir gün Benliğimdeki tatlı düşten başımı kaldırdığımda Her şey gerçek "Abidin çizebildi mi?" bilmiyorum ama Ben mutluluğun resmini çizdim galiba usta Neysem onu yansıtıyorum Anılardan yıkanmış gözlerimde Ölümsüz aşkın sevinç gözyaşları Sevmenin keyfince Çabucak uyuduğum geceler Dilim tutuldu belki de Durgunluğum suskunluğum ondandır Mutluca birlikte yaşamanın Tadını bir bilseniz Bir görseniz ıslak güneşlerin kuruduğunu Öylesine gizemli ince tad ki Anlatmak ne mümkün sıcacık aydınlıkları Karanlıkta bile görmeyi Bilemezsiniz Durgun karanlık sulardan uzak Güne merhaba demek Yarına gülümsemek Ne haz! Sevdiğim ruhumda bir şarkı mırıldanırken Ağaçlar çiçekler eğilip kulak kesilmiş Belli ki benimle birlikte dinliyorlar... Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN 02 Aralık 2015 Saat 20.15 Batıkent/Ankara |
Kutlarım
Yüreğinin sesi daim olsun