Senin gözlerin varya iki heybetli kanat,
Bir şairi şuâyla alevlendiren sanat.

Kirpikler mütenazır kaşlar azâde sûtun,
Gel aşkın deryasında sandallarıma tutun.

En güzel bakan gözü, göz yaşı sislendirir, 
Bir bakış deyip geçme, bin kalbi hislendirir.

Bir gâye-i maksûde eylediğim sözlerim,
Ben seni sevdiceğim, yanındayken özlerim.

Şu handan gölgelerin geçerken güzarından, 
O gömdüğün ölüyü kaldırsın mezarından.

Beşer halâ habersiz ulvi hislere dalmış.
Bir gözü ölmüş amma, öbür gözü sağ kalmış. 

Şevkatine sığınmak hata mağlubiyet mi?
Bir aşk dilencisini vurmak galibiyet mi?

Bir beyhûde bakışla öyle baktın durdunda, 
Şakağım mapushane göz mahkum öz yurdunda.

Yetim çocuklar gibi ezilmek adetimdir,
Seni anarak ölmek inan saadetimdir.

Sükutun dehşetinde ne hanumanlar yandı, 
Nedir aşka tenhilin? Hepsi canana candı.

Ferdalarım saklanmış vuslat leyâlimizde, 
Merhametin kalmamış umut hayalimizde.

Görüp maşuk halimi takdir etsen bir kerre,
Dağlar gibi büyük aşk küçüldü oldu zerre.

Aşkları şarkılarda dinlemekten usandım.
Ben Mecnun’u Kerem’i aşkı yaşayan sandım.

HARUN YILDIRIM