GİTMEM GEREK
Kanı kalbimde aşkın,
Temiz berrak ve taşkın, Akıp dururken şaşkın; Gölgen ona düşmeden Gitmem gerek. Esaret mi nasibi? Kafesteki kuş gibi. Çırpınan şu kalbimi Daha da çok üzmeden Gitmem gerek. Çözülmeli palamar, Kapanmalı kapılar, Tehlikeli haber var: Av tuzağa girmeden Gitmem gerek. Beklemek, hep beklemek.. Diyemem neme gerek... Yol kenarında çiçek, Ak boynunu bükmeden Gitmem gerek. İçindeki engerek, Gömlek üstüne gömlek Tazeleyip dökerek, Aşkı zehirlemeden Gitmem gerek. Yüzüne yapışan kir... Kaf Dağı kadar kibir... Ruhun şeytana esir Düştü, hiç direnmeden Gitmem gerek. Düşüncende kör duman.. Yalan sende kocaman... Zaman içinde zaman: Çok uzun görüşmeden Gitmem gerek. |
Yeşile kara çökmeden
Kırmızı ayrılıkla konuşmadan
Gitmem gerek
Harika eserine gelsin hocam,,
Selamlar